حضور موثر!
سلام به همه!
اين روزها من يه عضو خيلي موثر تو خونه شدم! اينو از اونجا فهميدم كه ماماني و بابايي دائم منو دنبال ميكنن ببينن چكار ميكنم!
يا اينكه هر وقت دارن كاري انجام ميدن، همون موقع منم تو كارا نظر ميدم! مثلا ...
← ماماني داره تو آشپزخونه غذا درست ميكنه يا پاي ظرفشوييه، من سريع ميرم ميچسبم به پاش و تا اونو نكشم بيرون از آشپزخونه كوتاه نميام!
← بابايي نشسته داره بيخودي تلويزيون نگاه ميكنه! من سريع ميپرم تو بغلش يا شبكه رو عوض ميكنم يا كلا تلويزيونو خاموش ميكنم!
← ماماني يه كتاب تربيت كودك برداشته داره بيخودي مطالعه ميكنه! من سريع ميرم كتابو از دستش ميكشم ميگم مممممم!
← بابايي پشت لپ تاپ نشسته داره بيخودي دكمه هارو خيلي آروم فشار ميده انگار داره منو نوازش ميكنه! و بي هدف موس رو حركت ميده،
من سريع از مبل بالا ميرم، اول موس رو ميگرم پرت ميكنم و بعد چندتا مشت ميكوبم تو صفحه كليد و لپ تاپ و ميزشو اينقده تكون ميدم،
تا بابايي از كار كردن در حضور من پشيمون بشه! (ني ني هاي بي ادب ميگن: به غ.ل.ط كردن بيفته!)
توضيح: اون شيء غيرنوراني كه شدت حركتش تو دستم ديده ميشه، همون موسه كه دارم ميكوبم رو لپ تاپ!
← ماماني داره خونه رو مرتب ميكنه و اسباب بازيهاي منو جمع ميكنه، من سريع ميرم جلوشو ميگيرم و كل اسباب بازيها رو مجددا با يه
توزيع كاملا تصادفي پخش خونه ميكنم!
← بابايي خونه رو جارو ميكنه و به ماماني ميگه واقعا چقدر خوبه خونه تميز باشه! من سريع ميرم يه كيك برميدارم و اونو وسط اتاق همچين
متلاشي ميكنم كه تركشهاش تا چند روز از اطراف خونه و زير مبلها پيدا ميشن!
← همگي باهم شال و كلاه كرديم بريم بيرون در خونه كه سوار ماشين ميشيم، ماماني ميگه انگار يه بوهايي مياد!!
برميگرديم بالا، ماماني و بابايي با روان بهم ريخته و من در آرامش! يه چيزايي تعويض ميشه و بعد نيم ساعت ميريم بيرون يا ديگه نميريم اصلا!
حالا هزارتا كار ديگه هم ميكنم كه نوشتنش دو روز طول ميكشه!
اصلا وقتي فكر ميكنم ميبينم عجب حضور موثر و تعيين كننده اي دارم من!